پروفسور هوشیار نوشین و سایر محققان در سه دهه ی پیش شاخص های نظم سازه را به صورت کمی تعریف کردند و شیوه های مختلفی جهت بهبود نظم سازه ها نظیر تراپویش، تصویرگام به گام، پیمایش کروی، تکنیک های بازگشتی و ... را برای ایجاد رده ای خاص از سازه های فضاکار (گنبدها و تخت) و پوسته های شبکه ای که به صورت چندوجهی طراحی شده بودند، ارائه دادند و بسته به نوع پروژه یک یا چند از این شاخص ها را جهت تحلیل و مقایسه ی نظم سازه ها به کار بردند. با توجه به اهداف مختلف تعریف نظم هم متفاوت است. نظم مورد بررسی در این پژوهش به افزایش المان ها (اضلاع) با طول های یکسان یا تقریباً یکسان، کاهش تعداد المان ها با طول های متفاوت، کاهش تعداد تیپ های طولی المان ها (بازه های طولی) و کاهش تعداد شکل های متفاوت وجوه با حفظ هندسه ی فرم بر می گردد. هدف این پژوهش مطالعه ی شاخص های نظم و همچنین بررسی و تحلیل بهبود نظم مثلث بندی دلانی حاصل از نقاط گنبد فضاکار تک لایه ی بیدبلند خوزستان با الگوریتم پیشنهادی: به کار بردن الگوریتم پیمایش دایره ای و استفاده از بهینه سازی ژنتیک (با استفاده از کمینه سازی شاخص های مختلف نظم) در دستیابی به یک الگوی مناسب می باشد. جهت بررسی بهبود نظم الگوریتم هایی برای محاسبه ی شاخص های طولی، زاویه ای و مساحتی نظم ارائه داده، نتایج عددی این شاخص ها را محاسبه، تعریف کلی شاخص نظم را پیشنهاد نموده و نشان می دهیم این شاخص ها به تنهایی ملاکی برای سنجش و مقایسه ی نظم دو سازه نمی باشند. نتایج حاصل از این پژوهش در مباحث بهبود نظم سازه ها، فرم یابی و ایجاد طرح بهینه یک سازه موثر می باشد.

در این مقاله روشی نو جهت شمارش و پیمایش تمامی کات ست های حداقلی در گراف های بدون جهت ارایه شده است. در این روش با توجه به نحوه اتصال گره ها به یکدیگر و با بهره گیری از جستجوی عرضی گراف و ادغام گره های مجاور، تک تک کات ست های گراف را به شیوه ای مرتب شناسایی می شوند به نحوی که هیچیک از کات ست های دو بار پیمایش نمی شود و هیچکدام نیز از قلم نیفتد. در مرحله بعد با تعریف خوشه جذب شدنی و جذب نشدنی مرتبط با گره حاصل از عملیات متوالی ادغام گره های مجاور، در طی فرآیند پیمایش کات ست های دسته های بزرگی از فضای جستجو را که در آن هیچ کات ستی وجود ندارد شناسایی و از فضای جستجو خارج شوند. بدین ترتیب به روشی تازه با پیچیدگی محاسباتی، چند جمله ای بازای هر کات ست دست می یابیم. نتایج شبیه سازی رایانه ای کاهش چشمگیری را در زمان پیمایش توسط روش پیشنهاد شده نسبت به روشهای دیگر نشان می دهند.

تشخیص شکل در تصاویر دیجیتال یکی از موضوع­ های پرکاربرد در حوزه­ ی پردازش تصویر است. این مقاله، به معرفی روشی برای تشخیص دایره در تصاویر دیجیتال با استفاده از الگوریتم ژنتیک می­ پردازد. دایره در صفحه ی مختصات، توسط یک رابطه ی درجه دوم بیان می­ شود. برای تشخیص دایره یافتن ضرایب این رابطه ی درجه دوم چالش است. در روش پیشنهادی سه نقطه ی تصادفی از لبه های تصویر انتخاب می ­شوند. با توجه به این­که در صفحه ی مختصات هر سه نقطه ی غیرواقع بر روی خط راست یک دایره را بیان می­کند، ضرایب رابطه ی درجه دوم مربوط به دایره، کروموزوم­ الگوریتم ژنتیک در نظر گرفته می­ شود. پس از یافتن ضرایب با رسم دایره در تصویر و محاسبه ی میزان هم پوشانی این دایره با لبه ­های موجود تابع برازندگی محاسبه می گردد. سپس با استفاده از عملگرهای تقاطع و جهش ضرایب چندجمله ای نسل­ های جدید تولید و روند الگوریتم ژنتیک تا رسیدن به شرایط همگرایی ادامه می یابد. نتایج آزمایش ­ها بر روی چندین تصویر نشان می­ دهد، روش پیشنهادی می تواند دایره ­های موجود در تصویر را پیدا نماید. افزایش نرخ موفقیت در تشخیص دایره ی موجود در تصویر و هم چنین تشخیص مرکز و شعاع دقیق دایره نسبت به روش­های مورد بررسی از دستاوردهای مهم است.

در این تحقیق پسروی گرین های سه بعدی موتورهای سوخت جامد با استفاده از روش منحنی های تراز شبیه سازی شده و سعی بر اینست که با بهره گیری از الگوریتم پیمایش مکعبی بر دقت نتایج افزوده شود. در این راستا و بر مبنای الزامات روش منحنی های تراز، پسروی گرین در طی سه مرحله شبکه بندی، تعیین تابع فاصله و محاسبه پارامترهای پسروی شبیه سازی می گردد. سپس با تمرکز بر مرحله محاسبه پارامترهای پسروی، نقاط ضعف و قوت روش های متداول تسخیر سلولی، المان برشی سه بعدی، مقطعی و هویساید/دلتای دیراک بررسی شده و در ادامه الگوریتم پیمایش مکعبی معرفی و پیاده سازی می شود. به منظور اعتبارسنجی، ابتدا سه گرین ساده استوانه ای، مربعی و شش ضلعی در نظر گرفته شده و عملکرد روش های تسخیر سلولی، المان برشی سه بعدی، مقطعی از نظر دقت و زمان اجرا با روش پیمایش مکعبی مقایسه می شوند. سپس با هدف بررسی توانایی روش جدید در مواجهه با گرین های پیچیده و کاربردی، نتایج پسروی گرین های کونوسیل و NAWC N.13 با دو روش پیمایش مکعبی و هویساید/ دلتای دیراک سنجیده می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که روش پیمایش مکعبی نسبت به تمام روش های موجود عملکرد مطلوب-تری در محاسبه پارامترهای پسروی دارد .

خوشه بندی شبکه های حسگر بی سیم، یکی از روش های پر کاربرد برای سازماندهی این شبکه ها می باشد. شیوه های مختلفی برای خوشه بندی این شبکه ها ارائه شده که هدف اکثر آنها، جلوگیری از اتلاف انرژی و افزایش طول عمر گره های حسگر می باشد. در این مقاله تلاش بر این بوده است تا یک روش جدید هندسی برای خوشه بندی گره های شبکه های حسگر بی سیم ارائه شود. در این روش هندسی، از دایره آپولونیوس برای رسم حالت انتزاعی خوشه ها و جمع کردن گره ها حول سرخوشه بهره گرفته شده است. این دایره به دلیل دقت بالایی که در تعیین تناسب فواصل گره ها دارد، با دقت خوبی می تواند گره های مربوط را به سرخوشه ها اختصاص داده و از ایجاد خوشه های تک گرهی یا گره های پرت جلوگیری کند. در این الگوریتم از یک ایستگاه اصلی، تعدادی گره به عنوان سرخوشه و تعدادی گره به عنوان مسیریاب استفاده می شود. هدف یافتن دقیق ترین سرخوشه ها و ایجاد خوشه هایی با وسعت پوششی بالا در شبکه می باشد. روش پیشنهادی از نظر پوشش دهی مؤثر شبکه، تعداد گره های زنده، انرژی باقیمانده شبکه و تعداد گام های پیموده شده، در مقایسه با الگوریتم های O_Leach و K-Means که در این زمینه ارائه شده اند نتیجه بهتری را نشان می دهد.

در این مقاله، شکل بلوکی پیش شرط ساز1 LU ناقصی را ارائه می کنیم که به عنوان محصول فرعی الگوریتم بلوکی A-دو مزدوج سازی2 محاسبه می شود. عناصر لولای این پیش شرط ساز، بلوک های یک در یک یا دو در دو می باشند. ماتریس های L و U این پیش شرط ساز به صورت مستقل از یکدیگر محاسبه خواهند شد. محک انتخاب عناصر لولا در این پیش شرط-ساز بلوکی، همان محک به کار رفته در یکی از نسخه های بلوکی فرایند حذفی گاوس3 است. مبنای ارائه این پیش شرط ساز بلوکی، ارتباط میان فرایند حذفی گاوس و الگوریتم A-دو مزدوج سازی است. در بخش مثال های عددی این مقاله، ابتدا دستگاه های مصنوعی تولید کرده و سپس برای این دستگاه ها هر دو شکل ساده و بلوکی این پیش شرط ساز را محاسبه کرده ایم. پس از آن دستگاه های پیش شرط شده راست را تشکیل داده و از روش (50) 4 GMRESبرای حل این دستگاه-های پیش شرط شده استفاده گردیده است. نتایج عددی نشان می دهد که شکل بلوکی این پیش شرط ساز LU ناقص، روش (50)GMRES را در تعداد تکرارهای کمتری نسبت به شکل ساده این پیش شرط ساز همگرا می نماید و بنابراین دارای کیفیت بهتری است.

تعریف نظم با توجه به اهداف مختلف متفاوت می باشد. اکثریت مهندسین بر این توافق هستند که سازه ای منظم است که درصد بالایی از اضلاع سازه یکسان و یا تقریباً یکسان باشد. شیوه هایی برای بهبود نظم فرمهای سازه ای وجود دارد که در این راستا پروفسور نوشین و همکاران روش هایی نظیر فرآیند تراپویش، تصویرسازی گام به گام، تکنیک های بازگشتی و ... را برای ایجاد رده ای خاص از سازه های فضاکار (گنبدها و تخت) و پوسته های شبکه ای که به صورت چندوجهی طراحی شده بودند، ارائه دادند. آنها شاخص های نظم سازه را به صورت کمی تعریف کرده که به درجه های نظم یا پارامترهای هندسی یا مترهای اندازه گیری نظم سازه موسوم هستند. نظم مورد بررسی در این پژوهش به افزایش المان ها (اضلاع) با طول های یکسان یا تقریباً یکسان، کاهش تعداد المان ها با طول های متفاوت، کاهش تعداد تیپ های طولی المان ها (بازه های طولی) با حفظ هندسه ی فرم بر می گردد. سازه ی فضاکار فرم آزاد آتی سنتر مشهد توسط مهندسین شرکت سازه های فضاکار افق نور به وسیله ی یک شبکه ی تک لایه در نرم افزار راینو طراحی و در سال 1399در خیابان پاسداران مشهد ساخته شد. اهداف این پژوهش مطالعه ی پیشین شاخص های نظم، بررسی و تحلیل بهبود نظم این سازه با تکنیک های مثلث بندی و الگوریتم پیشنهادی : بهینه یابی مثلث بندی دلانی حاصل از 176 نقطه ی تصادفی با کمک الگوریتم پیمایش دایره ای و بهینه سازی اختاپوس جهت رسیدن به یک الگوی مناسب می باشد. جهت بررسی بهبود نظم الگوریتم هایی برای محاسبه ی شاخص های طولی، زاویه ای و مساحتی نظم ارائه داده، نتایج عددی این شاخص ها را محاسبه، تعریف کلی شاخص نظم را پیشنهاد نموده ایم و نشان می دهیم این شاخص ها به تنهایی ملاکی برای سنجش و مقایسه ی نظم دو سازه نمی باشند و یک تعریف واحد و یکتا نیاز است. نتیجه ی حاصل از این پژوهش در حل مسائل مرتبط با انتخاب فرم، بهبود نظم و طرح بهینه موثر می باشد.